Hello! 🙂
Witam się z Wami po krótkiej przerwie, pierwszy raz w 2022! Czy Wam też tak szybko minął ubiegły rok?
Długo rozważałam, jaki temat poruszyć w dzisiejszym wpisie i o czym Wam powiedzieć. W końcu, po zastanowieniu, stwierdziłam, że Nowy Rok zawsze sprzyja postanowieniom i zmianom. Może być to zadbanie o swoje zdrowie, rozwijanie pasji, zapisanie się na dodatkowe zajęcia, nauka języka obcego. Kluczem do osiągnięcia celu okazuje się odpowiednia siła napędowa, która pozwoli zajść jak najdalej w tym, co sobie założymy.
Dlatego też dzisiejszym tematem będzie MOTYWACJA, a dokładniej mówiąc motywacja do nauki języków obcych. Postaram się opowiedzieć, czym ona jest, a także podać jej rodzaje. Dowiecie się również, co należy robić, aby dziecko chciało się uczyć i poznacie sposoby na motywowanie swoich pociech.
Let’s get started! 😀
Motywacja jest to świadome dążenie do osiągnięcia określonego celu, uruchamiające i organizujące pewne ludzkie zachowania. Jest to również stan pewnej gotowości do podejmowania działań.
W codziennym życiu niestety coraz częściej jesteśmy motywowani przez czynniki zewnętrzne. W szkołach również panuje schemat zewnętrznego motywowania, gdzie uczniowie są oceniani, a do testów uczą się pod naporem nauczycieli, czy rodziców, tak naprawdę nie chcąc opanować materiału z własnej woli. Nie zrozumcie mnie źle – również jest to istotne. 🙂 Choć o wiele trudniej jest ją osiągnąć – większym kluczem do sukcesu okazuje się motywacja wewnętrzna, o którą warto się postarać. Udowodnionym jest, że gdy posługujemy się automotywacją, o wiele bardziej poświęcamy się obowiązkom, natomiast efektywność działań wzrasta. To samo tyczy się dzieci.
Skoro już wiadomo, czym jest owa motywacja, chcę Wam przedstawić 5 zasad, które wskażą to, jak należy wspierać i kształtować motywację dziecka.
1. Po pierwsze i najważniejsze… doceniaj swoje dziecko.
Każdy z nas lubi usłyszeć miłe słowa, mieć poczucie, że robi coś dobrze, czuć się doceniony. Co ważne – identycznie działa to u dzieci. Rodzic, który chwali dziecko daje mu poczucie, że nie jest ono samo, że jego wysiłek jest doceniany. Dziecko, słysząc pozytywne komunikaty, które je wzmacniają, zyskuje pewność siebie. W znacznym stopniu wpływa to również na poczucie własnej wartości, a także chęć do tego, aby częściej działać.
W docenianiu i komunikatach można zauważyć prostą różnicę:
Czyste komplementowanie jest jednym z czynników motywacji zewnętrznej. Można powiedzieć dziecku, że super pracuje, dać nagrodę, czy obiecać coś w ramach docenienia. Jeśli mowa o motywacji wewnętrznej – chodzi tutaj między innymi o mówienie o odczuciach, wdzięczności, a przede wszystkim o ocenianie działań dziecka i procesów, a nie samego dziecka.
2. Bądź wzorem dla swojego dziecka.
Warto wiedzieć, że pierwszym nauczycielem i wzorem dla dziecka jest rodzic. Dlatego, jeśli chcemy wymagać czegoś od dziecka – musimy wymagać od siebie i pokazywać swoje zainteresowanie, czy zaangażowanie. Przykładowo, gdy dziecko zobaczy, że uczysz się języka, czy mówisz do kogoś w języku obcym – zaimponuje mu to i samo będzie tego chciało.
Bycie wzorem to również pokazywanie niezliczonych możliwości, jakie tkwią w różnych aktywnościach. Wyjaśnij dziecku dlaczego warto coś robić i pokaż, że jest to przydatne. Nie zostawiaj dziecka samemu sobie, ponieważ poczuje się zniechęcone!
3. Nie nagradzaj i nie karz.
Choć nagrody i kary są formą zewnętrznej motywacji – nie są one najlepszym wyjściem. Grunt to dążyć do tego, by dziecko chciało i czuło potrzebę nauki samej w sobie, a także miało poczucie, że robi coś ważnego.
Kiedy dziecko będzie zbyt często nagradzane, będzie miało poczucie tego, iż trzeba wykonać daną rzecz tylko dla otrzymania pozytywnego wzmocnienia, a nie dla czynności i jej efektów samych w sobie.
Zbyt częste karanie z kolei może doprowadzić do tego, że nauka będzie kojarzyła się dziecku ze stresem i traumatycznym przeżyciem.
4. Ucz dziecko odpowiedzialności i samodzielności.
Nauka to nie tylko przyjemność, nagrody, kary, czy odkrycia. W trakcie życia człowieka nauka, na wielu etapach, okazuje się również obowiązkiem. Dziecko musi zdawać sobie z tego sprawę.
Już od najmłodszych lat należy uczyć dziecko, że samo odpowiada za własne czyny i podejmuje decyzje. Z czasem będzie to budować wewnętrzną motywację dziecka i chęć do działania. Trzeba jednak pamiętać, by nie obarczać dziecka zbytnią odpowiedzialnością – wszystko odbywać się powinno na poziomie wieku.
5. Uświadamiaj, że każdy popełnia błędy.
Odniesienie porażki potrafi pozostawić po sobie ogromny ślad i masę złych wspomnień, nawet jeśli wydarza się również coś pozytywnego. Naucz dziecko, by nie bało się ryzykować i popełniać błędów i uświadom je, że nikt nie robi wszystkiego perfekcyjnie.
Poczucie porażki wcale nie musi być negatywne w skutkach. Może być pewnego rodzaju motorem napędowym, który pozwoli rozwijać skrzydła, nauczyć się czegoś nowego i popracować nad samym sobą.
Mam nadzieję, że dzisiejszy temat był dla Was ciekawy i stanie się pewnego rodzaju drogowskazem do budowania motywacji u dzieci. Zwłaszcza, że zbliża się kolejny semestr roku szkolnego i motywacji nigdy za wiele! 🙂 Koniecznie dajcie znać, czy macie swoje sposoby na to, aby zachęcać i mobilizować dzieci do nauki.
A tymczasem, do usłyszenia!
Paulina
Sprawdź ofertę naszych kursów stacjonarnych [KLIK]
Jeżeli wolisz – sprawdź ofertę naszych kursów online [KLIK]
Masz pytanie? Zapraszamy do kontaktu! [KLIK]
